Minor-Ndako geeft medewerkers goesting in vorming

De kinderen en jongeren die Minor-Ndako begeleidt en opvangt komen van heinde en ver en dragen maar al te vaak een zware last op hun schouders. Dat maakt hen kwetsbaar. Goed opgeleid personeel is een vereiste om hen te ondersteunen.

De organisatie hanteert een strak vormingsplan en zet onder andere in op Nieuwe Autoriteit en Geweldloos Verzet, herstelgericht werken en de opleiding van Hergo moderatoren en binnenkort ook een agressiecoach.

De aanleiding van ICOBA’s bezoek was de voorzichtheid die Annelies aan de dag legde met haar vragen aan ICOBA over het vormingsaanbod rond het thema agressie. ‘We zetten sterk in op vorming van onze medewerkers maar we zijn er nog niet.’

Maar het was meteen duidelijk dat Annelies veel te vertellen had dat inspirerend kan werken voor andere organisaties. En dus gingen Evelien en Annick richting Anderlecht.

Minor-Ndako werd in 2000 opgericht voor de opvang en begeleiding van buitenlandse niet-begeleide minderjarigen.

Ondertussen groeiden ze uit van één leefgroep in Brussel tot verschillende afdelingen in heel Vlaanderen. De organisatie kent vandaag een complexe structuur. Hieruit vloeien enkele uitdagingen voort. Annelies verduidelijkt.

“Minor-Ndako heeft 16 afdelingen. In de ‘categoriale afdelingen’ werken we met niet-begeleide buitenlandse minderjarigen. Binnen de ‘reguliere afdelingen’ ligt de focus op kinderen en gezinnen uit Brussel en Vlaams-Brabant. We werken zowel residentieel als ambulant. Naast verschillende leefgroepen hebben we thuisbegeleidingsdiensten en diensten voor begeleid zelfstandig wonen. Er is ook een aanbod rond traumaverwerking in samenwerking met de dagkliniek van UPC Kortenberg. Elk team heeft zijn eigen specifieke leernoden en accenten. Je begrijpt dus meteen de nood om structureel aan de slag te gaan met het vormingsaanbod.”

“Vier jaar geleden zijn we gestart met het stapsgewijs uitbouwen van het vormingsbeleid. Ook de interne structuren en beslissingsprocessen zijn aangepakt. Intussen beschikken we over een vormingsteam. Dit zijn drie collega’s die deze taken opnemen naast hun vast takenpakket. Ikzelf stuur mee aan. Het heeft tijd en middelen gevergd, maar ik merk dat het begint te lopen.”

Minor-Ndako heeft een lange traditie van werken met geweldloos verzet.

“De psychologen hebben dit kader sterk uitgezet. Maar voldoende vorming hierover bleef wat achterwege. Na verloop van tijd kwamen we in handelingsverlegenheid te zitten: ‘Oei, ik mag niets doen’. Dat idee leefde soms wel. We zijn toen gestart met de werkkaders ‘geweldloos verzet’ en ‘herstelgericht werken’. Dit hebben we geïmplementeerd in onze ‘basishouding’. En de cirkel was rond.”

“De preventiepiramide en de principes van de Golden Circle van Simon Sinek helpen ons ook hierbij. Net zoals het boek ‘Leefklimaat’ van Peer van der Helm. Organisatieontwikkeling werkt maar als het op alle vlakken klopt. We focussen ons niet enkel op onze jongeren, maar ook op het personeel.”

Maar wat is dat nu juist, die basishouding? En waarom is het zo belangrijk voor Minor-Ndako?

“Basishouding is dé tekst van waaruit we vertrekken. Naast de werkkaders bevat dit ook onze missie, visie en kernwaarden. Het omvat verder onze vier belangrijkste handelingsprinccipes: focus op de hulpverlenersrelatie en krachtgericht, cultuursensitief én participatief werken. Alle nieuwe medewerkers worden hier stevig in ondergedompeld. De tweedaagse vorming rond ‘basishouding’ vormt de start van een intensief vormingstraject.”

“Een team dat groeit en leert, heeft meer plezier in het werk. Ze ontwikkelen expertise. En engageren zich. Voor het vormingsteam is de grootste uitdaging om een VTO-beleid te creëren dat iedereen doet groeien. Niet enkel de trekkers, maar ook het kader en de teamleden. De nieuwe collega’s én de anciens. We werken zeer sterk aan het geheel.”

Annelies toont ons haar indrukwekkende planning. Het intern vormingstraject is modulair opgebouwd. Naast een basis- en thema-aanbod zijn er vormingen op maat voor teams met specifieke noden.

Er zijn verder externe vormingen zoals het open aanbod van ICOBA. Ook diverse interne werkgroepen rond geweldloos verzet en herstelgericht werken, relaties en seksualiteit en agressiebeleid maken deel uit van de planning.

“Via werkgroepen houden we deze thema’s levend. Trekkers en sleutelfiguren zijn hierbij essentieel. Je hebt anciens nodig. Het is een uitdaging om deze groepen samen te stellen, maar het lukt.

"We starten met de opmaak van de jaarplanning in de zomermaanden. In de herfstvakantie boeken we alles in voor het komende jaar. We leggen vormingsmomenten en budget vast, en ook vaste overlegstructuren. Denk maar aan het financieel overleg, organisatie-overleg, werkgroepen… De jaarplanning vormt een echte houvast. Ik ben hier samen met het vormingsteam streng in.”

We duiken dieper in de jaarplanning. Verdiepende sessies, oefensessies, aanvullende studiedagen, interne trainers… Minor-Ndako heeft een langetermijnvisie, zoveel is duidelijk. Annelies licht toe hoe ze hiernaar kijkt.

“Als je wil dat iets er staat, moet je rustig opbouwen. Begin bij het begin. Realiseer je doelen stap per stap. En weet waar je naartoe wil. We zijn een complexe organisatie, dus het vraagt tijd om alles uit te werken op een degelijke manier.”

“Alle neuzen staan in dezelfde richting. Iedereen is mee gevormd in alles, inclusief kaderfuncties en directie. Het heeft enige tijd gevraagd en we zijn fier op het resultaat. Maar het is tegelijkertijd nooit af, nooit verworven. We evalueren jaarlijks het aanbod en blijven eraan werken.”

Helemaal enthousiast over het werk van Annelies en haar ploeg sprong Evelien op de fiets en kroop Annick in de metro. Dank je wel, Annelies, om dit verhaal te delen!