Ruzie, enkele kenmerken

Ruzie is een situatie of verschijnsel waarbij een meningsverschil of conflict tussen mensen escaleert. Dat gebeurt onder andere als er getest wordt wie 'de sterkste' is of wie gelijk heeft. Soms lijkt de ander daar duidelijk op uit te zijn.

Maar soms ben jij vooral zelf aan het laten zien dat je niet 'zwak' bent. Het kan gepaard gaan met over en weer schelden, elkaar de schuld geven, zwartmakerijen of zelfs fysiek geweld.

Medestanders worden gezocht. Het gaat om winnen en verliezen. Op de duur escaleert het zo dat men vergeet waar het conflict om draait. Hoe meer het conflict escaleert, hoe meer de partijen verharden en hoe minder ze tot een oplossing komen of samenwerken.

• Emoties laaien op. Het zoogdierenbrein treedt in werking en overrulet het mensenbrein, de ratio.  
• Tunnelzicht ontstaat en de communicatie raakt verstoord. De partijen luisteren nauwelijks of niet meer naar elkaar. Er treedt simplificatie op: naarmate men bozer wordt, wordt men ongenuanceerder. Er is onbegrip.
• Men speelt meer en meer op de man dan op de bal. Verwijten, beschuldigingen of bedreigingen slingeren in het rond. Dat kwetst.

Conclusie: ruzies zijn contraproductief. Los ze tijdig op zodat oplossingen nog mogelijk zijn en partijen niet verharden.

Ben je geen ruziemaker? En ben je eerder geneigd om conflicten te vermijden?

Besef dan dat je maar voor even een onaangenaam moment vermijdt. En dat je daarbij bovendien je emoties, je persoonlijkheid of je belangen miskent.  Daarnaast is de kans groot dat het conflict onderhuids doorwerkt, complexer en heviger wordt en uiteindelijk toch escaleert in een ruzie of strijd.

Ga een conflict niet uit de weg, maar ga het tijdig aan. In conflict zitten contactkansen. Door het constructief aan te gaan leer je elkaar beter kennen.