Annick tahon
Ik startte bij ICOBA in april 2011 en groeide doorheen de jaren als aanspreekpunt voor al je wensen en vragen rond vorming. Al zijn mijn collega’s natuurlijk even aanspreekbaar.
Behoort je organisatie tot de socioculturele sector? Dan ben ik je contactpersoon.
Een andere job
ICOBA dus, en dat na 17 jaar werken in een kleinschalige, Brusselse organisatie voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik had er een kleurrijke carrière, een gevarieerde job. En deed bakken ervaring op in werken met mensen.
Waarom zo’n job?
Het was erg duidelijk na mijn studies toegepaste communicatie in Gent en mijn engagement in de jeugdbeweging in het Pajottenland en in Brussel: ik zou werken met mensen. Niet met of voor producten. Heerlijk idealisme.
Ik hou van samenwerken, ben geen eenzaat. En dat samenwerken en samenleven wordt soms op de proef gesteld. Tijdens je werk te maken krijgen met agressief gedrag weegt en je krijgt het niet altijd goed verwoord wat het met je doet. Het doet deugd als je collega’s en je omgeving er staan om je hierbij te ondersteunen. En het was een geschenk om te ontdekken dat een organisatie, ICOBA, hier haar schouders mee onder zet.